Van oerwijsheid naar toekomstkracht
Een boswandeling in het vroege voorjaar, gewoon in mijn eigen omgeving, met de blik van een ontdekkingsreiziger.
Ik ben geen chef-kok, maar ik ben wel nieuwsgierig.
Ik stel me de vraag: hoe kunnen oude technieken zoals fermentatie ons iets leren voor de toekomst?
Het begon met het groentepakket van boerderij Kleverland, net over de grens in Duitsland: pastinaken en aardappels. Samen met mijn digitale wandelmaatje ChatGPT ging ik op zoek naar wilde kruiden die mee konden doen in mijn verhaal. Ik vond brandnetel, dovenetel, paardenbloemblad en look-zonder-look (die laatste kende ik nog niet).
Thuis sneed ik de pastinaak en aardappel in plakken. Die gingen samen met de geplukte kruiden, wat laurierblad en een paar gekneusde jeneverbessen in een weckpot. Ik maakte een zoutoplossing van lauw water, goot die eroverheen en verzwaarde alles met stenen. En nu? Nu gebeurt het vanzelf. Of niet. Fermenteren is vooral: afwachten. Vertrouwen. Kijken wat de tijd doet.
Oude kennis in nieuwe tijden
Wat we vroeger deden, kunnen we nu opnieuw gebruiken. Fermentatie maakt eten langer houdbaar, zonder koelkast of verspilling. Het geeft iets terug: een gevoel van zelf kunnen zorgen, van ritme, van eenvoud.
In een tijd waarin de aarde piept en kraakt, is dat misschien wel belangrijker dan ooit.
Zonder verandering blijven we het verhaal herhalen waarin we meer nemen dan teruggeven — terwijl het juist nu de tijd is om stap voor stap richting meer balans te bewegen.
Tijd als ingrediënt
Misschien is tijd wel het belangrijkste ingrediënt.
In deze blog reis ik een beetje mee door de tijd:
• Verleden: vergeten technieken, seizoensritme
• Heden: mijn eigen keuken, experimenteren en proberen
• Toekomst: wat valt er te leren, wat willen we bewaren?
En dat begint gewoon buiten. Langs een pad. In een keukenkast.
Je hoeft geen expert te zijn om iets ouds op een nieuwe manier te proberen. Alleen een beetje nieuwsgierig. En open voor wat ontstaat.
En jij?
Misschien ligt er bij jou ook iets eetbaars te wachten. Een wortel. Een kruid. Een idee.
De volgende keer deel ik wat er gebeurde in mijn weckpot. En ga ik verder op onderzoek: hoe kunnen oude technieken ons helpen om hoopvol naar de toekomst te kijken?
Martine Legtenberg M.A. – Experience Design
Verbindt koken, tijd en toekomst in verhalen die smaken naar meer.
